Een mooie leuze, een belangrijke leuze voor vrijmetselaars.  Vaak voegen we er ook nog solidariteit aan toe.

Maar verder?

Wat bedoelen we met vrijheid?  De vrijheid om, wanneer je er zin in hebt, een pint te gaan drinken op de Grote Markt in Mechelen? Oekraïense soldaten aan het front hebben vast een ander idee over vrijheid, nu. Of bootvluchtelingen?

En wellicht kunnen niet alle Mechelaars zich een pint veroorloven telkens wanneer ze daar zin in hebben. Gelijkheid?

En neem nu de persvrijheid. Wij zijn daar heel trots op en beducht op het beknotten ervan. Maar die arme stumperds in Gaza hebben vast andere prioriteiten.       

Waarmee in geen geval bedoeld wordt dat onze waarden relatief zijn. Alleen kan de prioriteit die je aan dit of dat recht hecht al eens kan veranderen.

Solidariteit, nog zo eentje.  Kun je solidair zijn met iedereen, zonder in platitudes te vervallen? Luidop “respect” roepen haalt niet zoveel uit, als het al iets betekent.

Voor jezelf een concrete inhoud aan al deze begrippen geven en ernaar handelen, daar gaat het om. Dat doen vrijmetselaars. Op hun manier, hoe bescheiden ook. Een beetje de wereld verbeteren en niet vergeten onszelf te verbeteren.